Warstwa komórek walcowatych

Warstwa komórek walcowatych, nazywana także warstwą podstawną, to część skóry znajdująca się tuż pod warstwą kolczystą naskórka. W jej skład wchodzą keratynocyty, które mnożą się tutaj przez podział, a także melanocyty produkujące i magazynujące melaninę oraz komórki Langerhansa i komórki Merkela. Nazwa warstwa komórek walcowatych ma związek z kształtem komórek, które znajdują się na samym spodzie tej warstwy. Mają one wydłużone jądra, a ich ułożenie jest prostopadłe do brodawek skóry. Komórki Langerhansa są odpowiedzialne za zwalczanie toksyn i zarazków, natomiast komórki Merkela to komórki układu nerwowego, które rejestrują rozmaite bodźce. Naskórek jest warstwą skóry, do której nie docierają bezpośrednio naczynia krwionośne, tak więc komórki warstwy podstawnej są odżywianie dzięki płynowi międzykomórkowemu, który wnika do nich z ukrwionych warstw skóry właściwej.

W centrum naskórka

Najbardziej powierzchowna warstwa skóry, która pokrywa skórę właściwą.Zazwyczaj jest ona grubości kartki papieru, ale może być również grubsza. Ułożone naprzemiennie fałdy warstwy skórno-naskórkowej i brodawki skórne, nadają tej warstwie falisty wygląd. Składa się ona z czterech nałożonych na siebie warstw komórek, które leżą na połączeniu skóry właściwej z naskórkiem: warstwa podstawna, warstwa komórek walcowatych, warstwa ziarnista i warstwa rogowa. Ostatnia warstwa pokryta jest błoną hydrolipidową. Podczas gdy skóra składa się w 90% z keratynocytów, naskórek zawiera również melanocyty (komórki, które określają kolor skóry) i komórki Langerhansa. Naskórek jest pozbawiony naczyń krwionośnych, zamiast tego komórki są odżywiane na zasadzie dyfuzji z udziałem skóry właściwej.