Sebum

Sebum to złożona mieszania substancji lipidowych, które są produkowane przez gruczoły łojowe, stanowiące element budowy skóry właściwej. Stymulatorem wydzielanie sebum jest metabolit testosteronu – dihy-drotestosteron (DHT). Sebum przedostaje się ze skóry właściwej na powierzchnię skóry przez pory mieszków włosowych. Tworzy tutaj błonę hydrolipidową, która zapewnia skórze ochronę przed odwodnieniem. Jest także lubrykantem do włosów. Sebum stanowi pożywkę dla mikroorganizmów, które znajdują się na skórze. Zawiera ono trójglicerydy, które są rozkładane przez bakterie, na skutek czego dochodzi do uwolnienia kwasów tłuszczowych, wykazujących działanie drażniące. To natomiast stanowi dodatkową stymulację dla gruczołów łojowych. Nadmierna produkcja sebum jest cechą charakterystyczną dla skóry tłustej i trądzikowej. Niedobór sebum sprawia, że skóra jest cienka, sucha i podatna na urazy. Przyczyną zaburzeń często są hormony lub nieodpowiednia pielęgnacja.

W centrum naskórka

Najbardziej powierzchowna warstwa skóry, która pokrywa skórę właściwą.Zazwyczaj jest ona grubości kartki papieru, ale może być również grubsza. Ułożone naprzemiennie fałdy warstwy skórno-naskórkowej i brodawki skórne, nadają tej warstwie falisty wygląd. Składa się ona z czterech nałożonych na siebie warstw komórek, które leżą na połączeniu skóry właściwej z naskórkiem: warstwa podstawna, warstwa komórek walcowatych, warstwa ziarnista i warstwa rogowa. Ostatnia warstwa pokryta jest błoną hydrolipidową. Podczas gdy skóra składa się w 90% z keratynocytów, naskórek zawiera również melanocyty (komórki, które określają kolor skóry) i komórki Langerhansa. Naskórek jest pozbawiony naczyń krwionośnych, zamiast tego komórki są odżywiane na zasadzie dyfuzji z udziałem skóry właściwej.